Матфейы Евангели - Евангелие от Матфея

21 Сæр

Глава 21

  Chapter 21

1  Иерусалиммæ сæ бирæ нал хъуыд. Елеоны хохы фахсыл чи ис, уыцы Виффагимæ куы бахæццæ сты, уæд Йесо арвыста дыууæ ахуыргæнинаджы,

2  Æмæ сын загъта: «Ацæут, уæ ныхмæ цы хъæу ис, уырдæм. Уым уайтæккæ ссардзыстут баст хæрæджы къæлæуимæ. Суадзут сæ æмæ сæ æркæнут Мæнмæ.

3  Исчи уын исты куы зæгъа, уæд дзуапп раттут, уыдон Хицауы хъæуынц, зæгъгæ, æмæ уын сæ уайтæккæ ратдзысты».

4  Æппæт уыдæттæ æрцыдысты, цæмæй сæххæст уа, пехуымпары дзыхæй цы загъдæуыд, уый:

5  «Зæгъут Сионы чызгæн: мæнæ дæм дæ æвæлмас Паддзах фæцæуы хæрæгыл æмæ æрыгон къæлæуыл – кусæг хæрæджы лæппыныл – бадгæйæ».

6  Ахуыргæнинæгтæ ацыдысты æмæ бакодтой Йесо сын куыд бафæдзæхста, афтæ.:

7  Æркодтой хæрæг æмæ къæлæуы, æрæвæрдтой сыл сæ дарæстæ, æмæ Йесо сæ уæлæ сбæдти.

8  Бирæ адæм сæ дарæстæ байтыдтой фæндагыл, иннæтæ та лыг кодтой бæлæсты къалиутæ æмæ сæ калдтой фæндагмæ.

9  Йесойæн Йæ разæй æмæ Йæ фæстæ цы адæм цыд, уыдон хъæр кодтой: «Осаннæ Давиды Фыртæн! Арфæгонд уæд Хуыцауы номæй Æрцæуæг! Осаннæ уæлæрвты!»

10  Йесо Иерусалиммæ куы бахæццæ, уæд æгас сахар дæр базмæлыд æмæ фарстой: «Уый Чи у?»

11  Адæм та дзырдтой: «Уый Йесо-пехуымпар у, галилейаг Назаретæй».

1  И когда приблизились к Иерусалиму и пришли в Виффагию к горе Елеонской, тогда Иисус послал двух учеников,

2  сказав им: пойдите в селение, которое прямо перед вами; и тотчас найдете ослицу привязанную и молодого осла с нею; отвязав, приведите ко Мне;

3  и если кто скажет вам что - нибудь, отвечайте, что они надобны Господу; и тотчас пошлет их.

4  Всё же сие было, да сбудется реченное через пророка, который говорит:

5  Скажите дщери Сионовой: се, Царь твой грядет к тебе кроткий, сидя на ослице и молодом осле, сыне подъяремной.

6  Ученики пошли и поступили так, как повелел им Иисус:

7  привели ослицу и молодого осла и положили на них одежды свои, и Он сел поверх их.

8  Множество же народа постилали свои одежды по дороге, а другие резали ветви с дерев и постилали по дороге;

9  народ же, предшествовавший и сопровождавший, восклицал: осанна Сыну Давидову! благословен Грядущий во имя Господне! осанна в вышних!

10  И когда вошел Он в Иерусалим, весь город пришел в движение и говорил: кто Сей?

11  Народ же говорил: Сей есть Иисус, Пророк из Назарета Галилейского.

The Triumphal Entry

1  Now when they drew near to Jerusalem and came to Bethphage, to the Mount of Olives, then Jesus sent two disciples, 

2  saying to them, "Go into the village in front of you, and immediately you will find a donkey tied, and a colt with her. Untie them and bring them to me. 

3  If anyone says anything to you, you shall say, 'The Lord needs them,' and he will send them at once." 

4  This took place to fulfill what was spoken by the prophet, saying,

   
5  "Say to the daughter of Zion,
'Behold, your king is coming to you,
   humble, and mounted on a donkey,
   and on a colt, the foal of a beast of burden.'"

6  The disciples went and did as Jesus had directed them. 

7  They brought the donkey and the colt and put on them their cloaks, and he sat on them. 

8  Most of the crowd spread their cloaks on the road, and others cut branches from the trees and spread them on the road. 

9  And the crowds that went before him and that followed him were shouting, "Hosanna to the Son of David! Blessed is he who comes in the name of the Lord! Hosanna in the highest!" 

10  And when he entered Jerusalem, the whole city was stirred up, saying, "Who is this?" 

11  And the crowds said, "This is the prophet Jesus, from Nazareth of Galilee."

Йесо сыгъдæг кæны Кувæндон

12  Йесо Кувæндонмæ бацыд æмæ – уæйгæнæгæй, æлхæнæгæй – сеппæты дæр ратардта, æхцаивджытæн афæлдæхта сæ фынгтæ, бæлæттæ уæйгæнджытæн та – сæ бандæттæ.

13  Æмæ сын загъта: «Фыст у: „Мæ хæдзар кувæн хæдзар схуындæуыдзæн"; сымах та дзы абырджыты лæгæт аразут».

14  Кувæндоны Йæм бацыдысты куырмытæ æмæ къуылыхтæ, æмæ сæ Уый сдзæбæх кодта.

15  Йесо цы диссæгтæ сарæзта, уыдæттæ алчертæ æмæ динамонджытæ куы федтой, стæй Кувæндоны «Осаннæ Давиды Фыртæн!», зæгъгæ, чи хъæр кодта, уыцы сывæллæтты, уæд смæсты сты,

16  Æмæ Йын загътой: «Хъусыс, цытæ дзурынц?» Йесо сын дзуапп радта: «Хъусын! Ау, никуы бакастыстут:, Ды бакодтай афтæ, æмæ сабитæ æмæ дзидзидайтæ стауынц Дæу"?»

17  Йесо сæ ныууагъта, сахарæй ацыди Вифанимæ æмæ Йе 'хсæв арвыста уым.

Иисус очищает храм Божий 

12  И вошел Иисус в храм Божий и выгнал всех продающих и покупающих в храме, и опрокинул столы меновщиков и скамьи продающих голубей,

13  и говорил им: написано, - дом Мой домом молитвы наречется; а вы сделали его вертепом разбойников.

14  И приступили к Нему в храме слепые и хромые, и Он исцелил их.

15  Видев же первосвященники и книжники чудеса, которые Он сотворил, и детей, восклицающих в храме и говорящих: осанна Сыну Давидову! - вознегодовали

16  и сказали Ему: слышишь ли, что они говорят? Иисус же говорит им: да! разве вы никогда не читали: из уст младенцев и грудных детей Ты устроил хвалу?

17  И, оставив их, вышел вон из города в Вифанию и провел там ночь.

Jesus Cleanses the Temple

12  And Jesus entered the temple and drove out all who sold and bought in the temple, and he overturned the tables of the money-changers and the seats of those who sold pigeons. 

13  He said to them, "It is written, 'My house shall be called a house of prayer,' but you make it a den of robbers."

14  And the blind and the lame came to him in the temple, and he healed them. 

15  But when the chief priests and the scribes saw the wonderful things that he did, and the children crying out in the temple, "Hosanna to the Son of David!" they were indignant, 

16  and they said to him, "Do you hear what these are saying?" And Jesus said to them, "Yes; have you never read,
   "'Out of the mouth of infants and nursing babies
   you have prepared praise'?" 

17  And leaving them, he went out of the city to Bethany and lodged there.

Æлгъыст легъуибæлас

18  Райсомæй раджы сахармæ куы здæхтысты, уæд Йесо сыстонг.

19  Фæндаггæрон федта иу легъуибæлас, бацыд æм, фæлæ йыл сыфтæрты йеддæмæ ницы ссардта. Уæд ын загъта: «Нырæй фæстæмæ дыл мыггагмæ иу гага дæр мауал æрзайæд». Æмæ легъуибæлас уайтæккæ бахус.

20  Ахуыргæнинæгтæ уый куы федтой, уæд сæм диссаг фæкаст æмæ дзырдтой: «Легъуибæлас уайтæккæ куыд бахус?»

21  Йесо сын дзуапп радта: «Æцæг уын зæгъын: уырнындзинад уæм куы уа æмæ куы нæ фæгуырысхо уат, уæд бакæндзыстут, легъуибæласыл цы æрцыд, æрмæст уый нæ, фæлæ ацы хохæн дæр куы зæгъат: „Фæхицæн у зæххæй æмæ денджызы дæхи баппар", – уæд уыдзæн афтæ.

22  Æмæ уæм уырнындзинад куы уа, уæд уæ куывды цы ракурат, уый райсдзыстут».

Проклятая смоковница

18  Поутру же, возвращаясь в город, взалкал;

19  и увидев при дороге одну смоковницу, подошел к ней и, ничего не найдя на ней, кроме одних листьев, говорит ей: да не будет же впредь от тебя плода вовек. И смоковница тотчас засохла.

20  Увидев это, ученики удивились и говорили: как это тотчас засохла смоковница?

21  Иисус же сказал им в ответ: истинно говорю вам, если будете иметь веру и не усомнитесь, не только сделаете то, что [сделано] со смоковницею, но если и горе сей скажете: поднимись и ввергнись в море, - будет;

22  и всё, чего ни попросите в молитве с верою, получите.

Jesus Curses the Fig Tree

18  In the morning, as he was returning to the city, he became hungry. 

19  And seeing a fig tree by the wayside, he went to it and found nothing on it but only leaves. And he said to it, "May no fruit ever come from you again!" And the fig tree withered at once.

20  When the disciples saw it, they marveled, saying, "How did the fig tree wither at once?" 

21  And Jesus answered them, "Truly, I say to you, if you have faith and do not doubt, you will not only do what has been done to the fig tree, but even if you say to this mountain, 'Be taken up and thrown into the sea,' it will happen. 

22  And whatever you ask in prayer, you will receive, if you have faith."

Йесойæн ахæм бар чи радта

23  Йесо Кувæндонмæ куы æрцыд æмæ адæмы куы ахуыр кодта, уæд Æм бацыдысты алчертæ æмæ адæмы хистæртæ, æмæ Йæ бафарстой: «Ды цавæр хъаруйæ кæныс æппæт уыдæттæ? Уыцы бар Дын чи радта?»

24  Йесо сын дзуапп радта: «Æз дæр уæ бафæрсдзынæн цæмæйдæр, æмæ Мын дзуапп куы раттат, уæд уын зæгъдзынæн, цавæр хъаруйæ сæ кæнын, уый.

25  Иоанн цы аргъуыдæй аргъуыдта, уый кæмæй уыд: уæларвæй æви адæмæй?» Уыдон кæрæдзийæн дзырдтой: «„Уæларвæй" куы зæгъæм, уæд бафæрсдзæн: „Уæдæ цæуылнæ баууæндыдыстут Иоанныл?"

26  „Адæмæй" куы зæгъæм, уæд та нын адæмæй тæссаг у, уымæн æмæ сеппæт дæр Иоанны пехуымпарыл нымайынц».

27  Æмæ дзуапп радтой Йесойæн: «Нæ зонæм». Йесо дæр сын загъта: «Уæдæ уын Æз дæр нæ зæгъдзынæн, цавæр хъаруйæ сæ кæнын, уый.

Кто дал Иисусу такую власть

23  И когда пришел Он в храм и учил, приступили к Нему первосвященники и старейшины народа и сказали: какой властью Ты это делаешь? и кто Тебе дал такую власть?

24  Иисус сказал им в ответ: спрошу и Я вас об одном; если о том скажете Мне, то и Я вам скажу, какою властью это делаю;

25  крещение Иоанново откуда было: с небес, или от человеков? Они же рассуждали между собою: если скажем: с небес, то Он скажет нам: почему же вы не поверили ему?

26  а если сказать: от человеков, - боимся народа, ибо все почитают Иоанна за пророка.

27  И сказали в ответ Иисусу: не знаем. Сказал им и Он: и Я вам не скажу, какою властью это делаю.

The Authority of Jesus Challenged

23  And when he entered the temple, the chief priests and the elders of the people came up to him as he was teaching, and said, "By what authority are you doing these things, and who gave you this authority?" 

24  Jesus answered them, "I also will ask you one question, and if you tell me the answer, then I also will tell you by what authority I do these things. 

25  The baptism of John, from where did it come? From heaven or from man?" And they discussed it among themselves, saying, "If we say, 'From heaven,' he will say to us, 'Why then did you not believe him?' 

26  But if we say, 'From man,' we are afraid of the crowd, for they all hold that John was a prophet." 

27  So they answered Jesus, "We do not know." And he said to them, "Neither will I tell you by what authority I do these things.

Фæсномыг ныхас дыууæ фырты тыххæй

28  Куыд уæм кæсы? Иу лæгæн уыди дыууæ фырты. Бацыди сæ иумæ æмæ йын загъта: „Мæ хъæбул, ацу æмæ абон бакус мæ сæнæфсирдоны".

29  Уый дзуапп радта: „Нæ мæ фæнды", фæлæ фæстæдæр æрхудт йæхиуыл æмæ ацыди.

30  Бацыд иннæ фыртмæ, æмæ уымæн дæр загъта афтæ. Уый йын дзуапп радта: „Фæцæуын, ме 'лдар", фæлæ нæ ацыди.

31  Уыцы дыууæйæ йæ фыды фæндон чи сæххæст кодта?» Уыдон Ын загътой: «Фыццаг». Йесо сын загъта: «Æцæг уын зæгъын, хъалонисджытæ æмæ хъахбайтæ уæ разæй цæуынц Хуыцауы Паддзахадмæ.

32  Уымæн æмæ Иоанн æрцыди сымахæн раст фæндаг бацамонынмæ, æмæ йыл нæ баууæндыдыстут, хъалонисджытæ æмæ йыл хъахбайтæ та баууæндыдысты. Сымах уый федтат, фæлæ уæдцæр не 'рфæсмон кодтат æмæ йыл нæ баууæндыдыстут.

Притча о двух сыновьях

28  А как вам кажется? У одного человека было два сына; и он, подойдя к первому, сказал: сын! пойди сегодня работай в винограднике моем.

29  Но он сказал в ответ: не хочу; а после, раскаявшись, пошел.

30  И подойдя к другому, он сказал то же. Этот сказал в ответ: иду, государь, и не пошел.

31  Который из двух исполнил волю отца? Говорят Ему: первый. Иисус говорит им: истинно говорю вам, что мытари и блудницы вперед вас идут в Царство Божие,

32  ибо пришел к вам Иоанн путем праведности, и вы не поверили ему, а мытари и блудницы поверили ему; вы же, и видев это, не раскаялись после, чтобы поверить ему.

The Parable of the Two Sons

28  "What do you think? A man had two sons. And he went to the first and said, 'Son, go and work in the vineyard today.' 

29  And he answered, 'I will not,' but afterward he changed his mind and went. 

30  And he went to the other son and said the same. And he answered, 'I go, sir,' but did not go. 

31  Which of the two did the will of his father?" They said, "The first." Jesus said to them, "Truly, I say to you, the tax collectors and the prostitutes go into the kingdom of God before you. 

32  For John came to you in the way of righteousness, and you did not believe him, but the tax collectors and the prostitutes believed him. And even when you saw it, you did not afterward change your minds and believe him.

Фæсномыг ныхас фыдзæрдæ æххуырстыты тыххæй

33  Байхъусут æндæр фæсномыг ныхасмæ. Иу хицау ныссагъта сæнæфсирдон, йæ алыварс ын сарæзта æмбонд, скъахта дзы сæндуцæн, самадта дзы мæсыг, радта йæ æххуырст кусджытæм æмæ ацыди балцы.

34  Гагадыргъты рæгъæдафон куы æрхæстæг, уæд йæ цагъарты йæ сæнæфсир райсынмæ арвыста æххуырст кусджытæм.

35  Æххуырст кусджытæ йын æрцахстой йæ цагъарты, æмæ дзы кæй нæмгæ фæкодтой, кæй дзы маргæ акодтой, кæй та дзы дуртæй фæхостой.

36  Арвыста сæм æндæр цагъарты – фыццæгтæй фылдæр. Æмæ уыдонæн дæр бакодгой афтæ.

37  Æппынфæстаг сæм арвыста йæ фырты; загътæ, мæ фыртæй мын фефсæрмы уыдзысты, зæгъгæ.

38  Фæлæ йын æххуырст кусджытæ йæ фырты куы федтой, уæд кæрæдзийæн загътой: „Уый йæ бындар у. Цом, амарæм æй, æмæ йын йæ бынтæ нæхи бакæнæм",

39  Æмæ йæ æрцæхстой, раппæрстой йæ сæнæфсирдонæй æмæ йæ амардтой.

40  Ныр сæнæфсирдоны хицау куы æрцæуа, уæд цы бакæндзæн уыцы æххуырст кусджытæн?»

41  Йесойæн дзуапп радтой: «Уыцы фыдгæнджыты амардзæни хъизæмары мæлæтæй; сæнæфсирдон та ратдзæн æндæр æххуырст кусджытæм, афоныл ын сæнæфсир чи дæтта, ахæмтæм».

42  Йесо сын загъга: «Ау, Сыгъдæг Фысты никуы бакастыстут: „Аразджытæ цы дурыл нæ барвæссыдысты, уый сси сæрæвæрæн. Уый Хуыцауы фæндæй у, æмæ уыцы диссаг мах уынæм?"

43  Уымæ гæсгæ уын зæгъын, сымахæй ист æрцæудзæни Хуыцауы Паддзахад æмæ лæвæрд уыдзæни, пайда чи дæтты, уыцы адæмæн.

44  Уыцы дурыл чи æрхауа, уый ныппырх уыдзæн, йæхæдæг кæуыл æрхауа, уый та ныцъцъæл кæндзæн».

45  Алчертæ æмæ фарисейтæ Йесойы фæсномыг ныхæстæ куы фехъуыстой, уæд бамбæрстой, уыдоны тыххæй кæй дзырдта, уый.

46  Æмæ Йæ хъавыдысты æрцахсынмæ, фæлæ адæмæй нæ бауæндыдысты, уымæн æмæ Йæ адæм пехуымпарыл нымадтой.

Притча о злых виноградарях

33  Выслушайте другую притчу: был некоторый хозяин дома, который насадил виноградник, обнес его оградою, выкопал в нем точило, построил башню и, отдав его виноградарям, отлучился.

34  Когда же приблизилось время плодов, он послал своих слуг к виноградарям взять свои плоды;

35  виноградари, схватив слуг его, иного прибили, иного убили, а иного побили камнями.

36  Опять послал он других слуг, больше прежнего; и с ними поступили так же.

37  Наконец, послал он к ним своего сына, говоря: постыдятся сына моего.

38  Но виноградари, увидев сына, сказали друг другу: это наследник; пойдем, убьем его и завладеем наследством его.

39  И, схватив его, вывели вон из виноградника и убили.

40  Итак, когда придет хозяин виноградника, что сделает он с этими виноградарями?

41  Говорят Ему: злодеев сих предаст злой смерти, а виноградник отдаст другим виноградарям, которые будут отдавать ему плоды во времена свои.

42  Иисус говорит им: неужели вы никогда не читали в Писании: камень, который отвергли строители, тот самый сделался главою угла? Это от Господа, и есть дивно в очах наших?

43  Потому сказываю вам, что отнимется от вас Царство Божие и дано будет народу, приносящему плоды его;

44  и тот, кто упадет на этот камень, разобьется, а на кого он упадет, того раздавит.

45  И слышав притчи Его, первосвященники и фарисеи поняли, что Он о них говорит,

46  и старались схватить Его, но побоялись народа, потому что Его почитали за Пророка.

The Parable of the Tenants

33  "Hear another parable. There was a master of a house who planted a vineyard and put a fence around it and dug a winepress in it and built a tower and leased it to tenants, and went into another country. 

34  When the season for fruit drew near, he sent his servants to the tenants to get his fruit. 

35  And the tenants took his servants and beat one, killed another, and stoned another. 

36  Again he sent other servants, more than the first. And they did the same to them. 

37  Finally he sent his son to them, saying, 'They will respect my son.' 

38  But when the tenants saw the son, they said to themselves, 'This is the heir. Come, let us kill him and have his inheritance.' 

39  And they took him and threw him out of the vineyard and killed him. 

40  When therefore the owner of the vineyard comes, what will he do to those tenants?" 

41  They said to him, "He will put those wretches to a miserable death and let out the vineyard to other tenants who will give him the fruits in their seasons."

42  Jesus said to them, "Have you never read in the Scriptures: 
   "'The stone that the builders rejected
   has become the cornerstone;
this was the Lord's doing,
   and it is marvelous in our eyes'?

43  Therefore I tell you, the kingdom of God will be taken away from you and given to a people producing its fruits. 

44  And the one who falls on this stone will be broken to pieces; and when it falls on anyone, it will crush him."

45  When the chief priests and the Pharisees heard his parables, they perceived that he was speaking about them. 

46  And although they were seeking to arrest him, they feared the crowds, because they held him to be a prophet.