| Чи
у уæлдæр?
1 Уыцы рæстæг ахуыргæнинæгтæ
æрбацыдысты Йесомæ æмæ Йæ
бафарстой: «Уæларвон Паддзахады
уæлдæр чи у?»
2 Йесо басидти сывæллонмæ,
æрлæууын æй кодта уыдоны
раз,
3 Æмæ загъта: «Æцæг
уын зæгъын, куы нæ аиват æмæ
сывæллæтты хуызæн куы нæ
суат, уæд Уæларвон Паддзахадмæ
нæ бацæудзыстут.
4 Уæдæ йæхи чи æрныллæг
кæна æмæ ацы сабийы хуызæн
чи суа, уый уæддæр уыдзæн Уæларвон
Паддзахады.
5 Æмæ иу ахæм сывæллоныл
Мæ номы сæраппонд зæрдиаг
чи уа, уый Мæныл у зæрдиаг.
6 Фæлæ ацы кæстæртæй
– Мæныл æууæндджытæй –
иуы дæр тæригъæды чи
бафтауа, уымæн йæ бæрзæйыл
куыройыфыд куы æрцауындзиккой
æмæ йæ денджызы куы фæдæлдон
кæниккой, уæд ын хуыздæр
уаид.
|
Кто
больше ?
1 В то время
ученики приступили к Иисусу и
сказали: кто больше в Царстве
Небесном?
2 Иисус, призвав
дитя, поставил его посреди них
3 и сказал:
истинно говорю вам, если не
обратитесь и не будете как дети, не
войдете в Царство Небесное;
4 итак, кто
умалится, как это дитя, тот и больше
в Царстве Небесном;
5 и кто примет
одно такое дитя во имя Мое, тот Меня
принимает;
6 а кто
соблазнит одного из малых сих,
верующих в Меня, тому лучше было бы,
если бы повесили ему мельничный
жернов на шею и потопили его во
глубине морской.
|
Who Is the Greatest?
1 At that time the disciples came to Jesus,
saying, "Who is the greatest in the kingdom of heaven?"
2 And calling to him a child, he put him in the
midst of them
3 and said, "Truly, I say to you, unless you
turn and become like children, you will never enter the kingdom of
heaven.
4 Whoever humbles himself like this child is the
greatest in the kingdom of heaven.
5 "Whoever receives one such child in my name
receives me,
6 but whoever causes one of these little ones who
believe in me to sin, it would be better for him to have a great
millstone fastened around his neck and to be drowned in the depth
of the sea.
|
|
Тæригъæдмæ
мондаггæнæнтæ
7 Сар йæ сæр дунейæн,
тæригъæдмæ мондаггæнæнтæ
дзы кæй ис, уый тыххæй. Уыцы
мондаггæнæнтæ æнæмæнг
хъуамæ уой, фæлæ сар йæ сæр,
кæй аххосæй æрцæуой, уыцы
адæймагæн.
8 Дæ къух кæнæ дын дæ
къах тæригъæды хос куы уа, уæд
æй акъуыр æмæ йæ аппар:
хуыздæр дын у æнæ къух кæнæ
æнæ къахæй мыггагмæйы
цардмæ бацæуын, цæйнæфæлтау
дæ дыууæ къухы кæнæ дыууæ
къахимæ баппæрстæуа æнæхуысгæ
арты.
9 Кæнæ дын дæ цæст
тæригъæды хос куы уа, уæд
æй фелвас æмæ йæ аппар:
хуыздæр дын у иу цæстимæ
цардмæ бацæуын, цæйнæфæлтау
дæ дыууæ цæстимæ баппæрстæуа
зындоны арты.
|
О соблазнах ведущих
к греху
7 Горе миру от
соблазнов, ибо надобно придти
соблазнам; но горе тому человеку,
через которого соблазн приходит.
8 Если же рука
твоя или нога твоя соблазняет тебя,
отсеки их и брось от себя: лучше тебе
войти в жизнь без руки или без ноги,
нежели с двумя руками и с двумя
ногами быть ввержену в огонь вечный;
9 и если глаз
твой соблазняет тебя, вырви его и
брось от себя: лучше тебе с одним
глазом войти в жизнь, нежели с двумя
глазами быть ввержену в геенну
огненную.
|
Temptations to Sin
7 "Woe to the world for temptations to sin!
For it is necessary that temptations come, but woe to the one by
whom the temptation comes!
8 And if your hand or your foot causes you to sin,
cut it off and throw it away. It is better for you to enter life
crippled or lame than with two hands or two feet to be thrown into
the eternal fire.
9 And if your eye causes you to sin, tear it out
and throw it away. It is better for you to enter life with one eye
than with two eyes to be thrown into the hell of fire.
|
|
Фæсномыг ныхас дзæгъæл
фысы тыххæй
10 Хъусут, ацы кæстæртæй
иунæгыл дæр æнæрвæссон
ма ут. Зæгъын уын:уыдонæн сæ
зæдтæ уæлæрвты æдзух
уынынц Мæ Уавларвон Фыды цæсгом.
11 [Уымæн æмæ Адæймаджы
Фырт æрцыди сæфтыты
бацагурынмæ æмæ сæ фервæзын
кæнынмæ.]
12 Куыд уæм кæсы? Искæмæ
фондзыссæдз фысы куы уаид æмæ
дзы иу куы фæдзæгъæл уаид,
уад, мыййаг, йæ нудæс æмæ
цыппарыссæдз фысы хæхты нæ
ныууадзид æмæ йæ дзæгъæл
фысы агурæг нæ ацæуид?
13 Æмæ йæ куы ссара,
æцæг уын зæгъын, уæд чи нæ
фæдзæгъæл, уыцы нудæс
æмæ цыппарыссæдз фысæй
ауыл тынгдæр фæцин кæндзæн.
14 Афтæ уæ Уæларвон
Фыды дæр нæ фæнды ацы кæстæртæй
иуы мæлæт дæр.
|
Притча о заблудшей
овце
10 Смотрите, не
презирайте ни одного из малых сих;
ибо говорю вам, что Ангелы их на
небесах всегда видят лице Отца
Моего Небесного.
11 Ибо Сын
Человеческий пришел взыскать и
спасти погибшее.
12 Как вам
кажется? Если бы у кого было сто овец,
и одна из них заблудилась, то не
оставит ли он девяносто девять в
горах и не пойдет ли искать
заблудившуюся?
13 и если
случится найти ее, то, истинно
говорю вам, он радуется о ней более,
нежели о девяноста девяти
незаблудившихся.
14 Так, нет воли
Отца вашего Небесного, чтобы погиб
один из малых сих.
|
The Parable of the Lost Sheep
10 "See that you do not despise one of these
little ones. For I tell you that in heaven their angels always see
the face of my Father who is in heaven.
12 What do you think? If a man has a hundred sheep
and one of them has gone astray, does he not leave the ninety-nine
on the mountains and go in search of the one that went astray?
13 And if he finds it, truly, I say to you, he
rejoices over it more than over the ninety-nine that never went
astray.
14 So it is not the will of my Father who is in
heaven that one of these little ones should perish.
|
|
Де 'фсымæр куы бацæуа
дæ тæригъæды
15 Де 'фсымæр дæ тæригъæды
куы бацæуа, уæд бавдæл æмæ
йын хибарæй бауайдзæф кæн.
Æмæ дæм кæд байхъуса, уæд
ногæй ссардтай де 'фсымæры.
16 Кæд дæм нæ
байхъуса, уæд та демæ акæн
иу кæнæ дыууæ адæймаджы,
цæмæй, алы ныхас дæр раст кæй
у, уымæн уа дыууæ кæнæ
æртæ æвдисæны.
17 Уыдонмæ дæр куы нæ
байхъуса, уæд зæгъ аргъуанæн.
Æмæ кæд аргъуанмæ дæр
нæ байхъуса, уæд æм кæс,
муртатмæ æмæ хъалонисæгмæ
цы цæстæй кæсыс, ахæм цæстæй.
18 Æцæг уын зæгъын: зæххыл
бар цæмæн нæ раттат, уымæн
уæларвы дæр бар лæвæрд нæ
уыдзæн; зæххыл бар цæмæн
раттат, уымæн та уæларвы дæр
рардæуыдзæн бар.
19 Ноджы ма уын зæгъын:
сымахæй дыууæ адæймаджы куы
сфæнд кæной зæххыл цавæрфæвды
хъуыддаджы тыххæй дæр иумæ
бакувыныл, уæд цы ракурой, уый сын
лæвæрд уыдзæни Мæ Уæларвон
Фыдæй.
20 Уымæн æмæ Мæ
номыл дыууæ кæнæ æртæ
адæймаджы кæм æрæмбырд
уой, уым Æз дæр семæ уыдзынæн».
|
Если согрешит против
тебя брат твой
15 Если же
согрешит против тебя брат твой,
пойди и обличи его между тобою и им
одним; если послушает тебя, то
приобрел ты брата твоего;
16 если же не
послушает, возьми с собою еще одного
или двух, дабы устами двух или трех
свидетелей подтвердилось всякое
слово;
17 если же не
послушает их, скажи церкви; а если и
церкви не послушает, то да будет он
тебе, как язычник и мытарь.
18 Истинно
говорю вам: что вы свяжете на земле,
то будет связано на небе; и что
разрешите на земле, то будет
разрешено на небе.
19 Истинно также
говорю вам, что если двое из вас
согласятся на земле просить о
всяком деле, то, чего бы ни попросили,
будет им от Отца Моего Небесного,
20 ибо, где двое
или трое собраны во имя Мое, там Я
посреди них.
|
If Your Brother Sins Against You
15 "If your brother sins against you, go and
tell him his fault, between you and him alone. If he listens to
you, you have gained your brother.
16 But if he does not listen, take one or two
others along with you, that every charge may be established by the
evidence of two or three witnesses.
17 If he refuses to listen to them, tell it to the
church. And if he refuses to listen even to the church, let him be
to you as a Gentile and a tax collector.
18 Truly, I say to you, whatever you bind on earth
shall be bound in heaven, and whatever you loose on earth shall be
loosed in heaven.
19 Again I say to you, if two of you agree on
earth about anything they ask, it will be done for them by my
Father in heaven.
20 For where two or three are gathered in my name,
there am I among them."
|
|
Фæсномыг ныхас
æгъатыр цагъары тыххæй
21 Уæд Петр бацыди Йесомæ
æмæ Йын загъта: «Хицау, мæ тæригъæды
цы æфсымæр бацæуа, уымæн
цал хатты хъуамæ ныббарон? Авд
хатты онг?»
22 Йесо йын загъта: «Авд
хатты онг дын нæ зæгъын, фæлæ
дæс æмæ æртиссæдзгæйттæй
авд хатты онг.
23 Уымæн æмæ Уæларвон
Паддзахад у, йæ цагъартæй дзы
чи цас дары, уый банымайыны фæнд
цы паддзах скодта, уый хуызæн.
24 Уый нымайын куы райдыдта,
уæд æркодтой, дæс мин
таланты дзы чи дардта, уыцы адæймаджы.
25 Æмæ цæмæй
бафида, уый йæм кæй нæ уыди,
уымæ гæсгæ паддзах радта хæзджынæн
йæхи, йæ усы, йæ сывæллæтты,
стæй ма йæм цыдæриддæр
уыд, æппæт уыдæттæ ауæй
кæныны æмæ хæс бафидыны
бардзырд.
26 Уæд уыцы цагъар йæ
разы æрхауд йæ зонгуытыл æмæ
йын дзырдта: „[Ме 'лдар!] Банхъæлмæ
кæс, æмæ дын дæ хæс æнæхъæнæй
дæр бафиддзынæн".
27 Паддзах фæтæригъæд
кодта уыцы цагъарæн, ауагъта йæ
æмæ йын йæ хæс дæр
ныууагъта.
28 Уыцы цагъар та рацыд æмæ
ссардта, фондзыссæдз динары дзы
чи дардта, йæ уыцы æмбалы, æрцахста
йæ, ныххæцыд ын йæ хурхыл
æмæ йын загътæ „Цы мæ
дарыс, уый мын бафид".
29 Уæд йе 'мбал йæхи уый
къæхтæм æрæппæрста
æмæ йын лæгъстæ кодта: „Банхъæлмæ
кæс, æмæ дæ цы дарын, уый
дын бафиддзынæн".
30 Фæлæ уый не сразы,
ацыд æмæ йæ бакодта ахæстоны,
цалынмæ йын йæ хæс бафида, уæдмæ.
31 Ацы хабар йе 'мбæлттæ
куы федтой, уæд сын тынг фæхъыг
и. Æрцыдысты сæ паддзахмæ
æмæ йын радзырдтой, цы æрцыди,
уый.
32 Уæд æм паддзах
басидт æмæ йын загъта: „Фыдзæрдæ
цагъар! Ды мын балæгъстæ
кодтай, æмæ дын æз дæ хæс
æнæхъæнæй дæр куы
ныббарстон,
33 Уæд дæуæн дæр
не 'мбæлд, æви, де 'мбалæн батæригъæд
кæнын, æз дын куыд батæригъæд
кодтон, афтæ?"
34 Мæсты паддзах æй
радта хъизæмарæй марынмæ,
цалынмæ йæ хæс æнæхъæнæй
бафида, уæдмæ.
35 Мæ Уæларвон Фыд дæр
уын афтæ бакæндзæн, алчидæр
уæ йе 'фсымæрæн йæ тæригъæдтæ
зæрдиагæй куы нæ ныббара, уæд». |
Притча о непрощающем
рабе
21 Тогда Петр
приступил к Нему и сказал: Господи!
сколько раз прощать брату моему,
согрешающему против меня? до семи ли
раз?
22 Иисус говорит
ему: не говорю тебе: до семи раз, но
до седмижды семидесяти раз.
23 Посему
Царство Небесное подобно царю,
который захотел сосчитаться с
рабами своими;
24 когда начал
он считаться, приведен был к нему
некто, который должен был ему десять
тысяч талантов;
25 а как он не
имел, чем заплатить, то государь его
приказал продать его, и жену его, и
детей, и всё, что он имел, и заплатить;
26 тогда раб тот
пал, и, кланяясь ему, говорил:
государь! потерпи на мне, и всё тебе
заплачу.
27 Государь,
умилосердившись над рабом тем,
отпустил его и долг простил ему.
28 Раб же тот,
выйдя, нашел одного из товарищей
своих, который должен был ему сто
динариев, и, схватив его, душил,
говоря: отдай мне, что должен.
29 Тогда товарищ
его пал к ногам его, умолял его и
говорил: потерпи на мне, и всё отдам
тебе.
30 Но тот не
захотел, а пошел и посадил его в
темницу, пока не отдаст долга.
31 Товарищи его,
видев происшедшее, очень огорчились
и, придя, рассказали государю своему
всё бывшее.
32 Тогда
государь его призывает его и
говорит: злой раб! весь долг тот я
простил тебе, потому что ты упросил
меня;
33 не надлежало
ли и тебе помиловать товарища
твоего, как и я помиловал тебя?
34 И,
разгневавшись, государь его отдал
его истязателям, пока не отдаст ему
всего долга.
35 Так и Отец Мой
Небесный поступит с вами, если не
простит каждый из вас от сердца
своего брату своему согрешений его. |
The Parable of the Unforgiving Servant
21 Then Peter came up and said to him, "Lord,
how often will my brother sin against me, and I forgive him? As
many as seven times?"
22 Jesus said to him, "I do not say to you
seven times, but seventy times seven.
23 "Therefore the kingdom of heaven may be
compared to a king who wished to settle accounts with his
servants.
24 When he began to settle, one was brought to him
who owed him ten thousand talents.
25 And since he could not pay, his master ordered
him to be sold, with his wife and children and all that he had,
and payment to be made.
26 So the servant fell on his knees, imploring
him, 'Have patience with me, and I will pay you everything.'
27 And out of pity for him, the master of that
servant released him and forgave him the debt.
28 But when that same servant went out, he found
one of his fellow servants who owed him a hundred denarii, and
seizing him, he began to choke him, saying, 'Pay what you owe.'
29 So his fellow servant fell down and pleaded
with him, 'Have patience with me, and I will pay you.'
30 He refused and went and put him in prison until
he should pay the debt.
31 When his fellow servants saw what had taken
place, they were greatly distressed, and they went and reported to
their master all that had taken place.
32 Then his master summoned him and said to him,
'You wicked servant! I forgave you all that debt because you
pleaded with me.
33 And should not you have had mercy on your
fellow servant, as I had mercy on you?'
34 And in anger his master delivered him to the
jailers, until he should pay all his debt.
35 So also my heavenly Father will do to every one
of you, if you do not forgive your brother from your heart."
|
18
Сæр